O Zgromadzeniu
Nasze posłannictwo – głoszenie Radosnej Nowiny — wypełniamy jako Siostry Szkolne de Notre Dame; całe nasze życie oddajemy służbie tej jedności, dla której Chrystus przyszedł na ziemię. Podobnie jak Chrystus, który został posłany, aby objawić światu miłość Ojca, tak i my jesteśmy posłane, aby przez nasze życie, przez dzielenie się darem miłości, wiary i nadziei, ukazywać światu Chrystusa.
Jesteście Posłane, Konstytucja Sióstr Szkolnych de Notre Dame, 4
Służba apostolska
Nasza Założycielka, Błogosławiona M. Teresa od Jezusa Gerhardinger i jej towarzyszki uznały wychowanie i kształcenie jako najlepszy sposób ukazywania miłości Boga do świata, a przez to budowania lepszego świata. Idąc ich śladami, my również wykonujemy naszą służbę apostolską w dziele wychowywania. Wychowujemy w przekonaniu, że przez wewnętrzną przemianę człowieka przemienia się świat.
Nasze życie
Nasze życie w posłannictwie jest jednością: modlitwa, życie wspólne i apostolat zasilają się wzajemnie i zapewniają sobie skuteczność. Przez naszą modlitwę, dialog i służbę stajemy się wspólnotą jednego serca i jednej duszy. Wartości, postawy i cnoty, które umacniają jedność w naszej wspólnocie wiary Sióstr Szkolnych de Notre Dame, są także pomocą w naszych wysiłkach podejmowanych dla umacniania jedności wśród ludzi. W miarę jak pragnienie Jezusa, by wszyscy stanowili jedno, stawać się będzie coraz bardziej także naszym pragnieniem, nasze dążenia do jedności obejmą wszystkich ludzi i całe stworzenie.
Priorytety
Idąc za przykładem naszej Założycielki, nie wykluczamy nikogo z naszej troski. Jesteśmy jednak szczególnie wrażliwe na potrzeby dzieci, młodzieży i kobiet, które są często najsłabsze w społeczeństwie. Dajemy pierwszeństwo ubogim. Staramy się być wrażliwe i uważne na nieustanne i szybko dokonujące się zmiany w świecie. Odkrywamy dokąd jesteśmy wzywane i na które z potrzeb świata mamy odpowiedzieć. Staramy się określić kim są ubodzy w naszych czasach i jaka jest największa potrzeba w dziedzinie wychowania.
Jedność
Wiele rzeczy zmieniło się w historii naszego Zgromadzenia, jednak ani rewolucje polityczne, ani prześladowanie czy ucisk, ani radykalne zmiany społeczne, filozoficzne lub teologiczne nie były w stanie zniszczyć naszej jedności (…) Z upływem lat bardzo się zróżnicowałyśmy gdy idzie o nasz wygląd zewnętrzny i styl życia, jednak nie oddaliłyśmy się od siebie w odniesieniu do spraw istotnych naszego życia. Fakt, że jest możliwe, iż strój zakonny, nazwa Zgromadzenia, styl życia i różnorodność tradycji nas nie dzielą, ukazuje żywotność naszej duchowości.
W zwierciadle naszego charyzmatu, 2007
