Wprowadzenie
Na końcu stworzenia Bóg uczynił/zbudował kobietę na obraz i podobieństwo Boże. Natchniony Autor użył tego samego hebrajskiego czasownika, który pojawia się później w opisie budowy ołtarza dla Pana. Papież Franciszek zwraca uwagę, że nasz świat „to jest społeczeństwo o silnej męskiej postawie, brakuje mu kobiecego dotyku. To właśnie mężczyzna nie przynosi harmonii: kobieta przynosi tę harmonię, która uczy nas pieścić, czule kochać i czyni ze świata coś pięknego. To jest przyszłość; to jest to, czego brakowało. Kobieta przychodzi i wnosi harmonię do stworzenia. Bez kobiety nie ma harmonii”. Papież Franciszek, 9 lutego 2017
Siostry Szkolne de Notre Dame naśladują Maryję, która była tak głęboko zjednoczona z Bogiem, tak bardzo spragniona, aby Jego wola się spełniła, że Słowo Boga przez Nią mogło stać się Człowiekiem (JP, K 32). Papież Franciszek zaświadcza, że „Kościół uznaje nieodzowny wkład kobiety w społeczeństwie, z wrażliwością, intuicją i pewnymi szczególnymi zdolnościami, które zwykle są bardziej właściwe kobietom niż mężczyznom. Na przykład, specjalna uwaga kobiet zwrócona na drugich, wyrażająca się szczególnie, chociaż nie wyłącznie, w macierzyństwie.” Papież Franciszek, Radość Ewangelii, 2013.
Wezwanie do modlitwy
Trójjedyny Boże, otwórz nasze serca na Twoje prowadzenie i inspirację. Skieruj nasze myśli i działania ku Tobie, gdy zobowiązujemy się do wspólnej pracy nad budową możliwych i realnych dróg pokoju, wolności i godności. Napełnij nas swoją mocą, abyśmy w duchu Maryi mogli zrobić wszystko, co nam powiesz.
Doświadczenie
Poznałam wiele kobiet, które zadziwiają mnie swoją kobiecością, zwłaszcza macierzyństwem, które jest pełnią kobiecości. Jest to powołanie kobiety, nasze kobiece powołanie. Jestem wdzięczna mojej mamie, że pokazała mi, co to znaczy być kobietą, matką: wierną, odważną, pokorną, wytrwałą, pracowitą i wierzącą w Boga. Mama jako małe dziecko doświadczyła wojny i straciła ojca. Swoim życiem pokazała mi, jak kochać i jak dawać życie.
Podczas wojny w Sudanie Południowym, kiedy żołnierze zmobilizowali i zaciągnęli do armii młodych chłopców, kobiety stały się „żołnierzami” chroniącymi swoich synów. „Wiedziałam, że mogę zginąć” – podzieliła się ze mną pani Rebeka. „Myślałam sobie, że już wiele przeżyłam. Mój syn dopiero zaczynał swoje życie”. Rebeka w chwili wybuchu wojny nie miała nawet czterdziestu lat. Właśnie przeżyła śmierć męża, ale pozostała wierna, spokojna i z czarującym uśmiechem. Przeżyła tę wojnę, ale co przeżyła? Nie pytałam. Nie odważyłam się. Wojna jest straszna. „Kobiety dźwigają ból wojny; niosą odpowiedzialność za zapewnienie bytu swoim rodzinom. Wiele z nich żyje z traumą związaną z wysiedleniem, przemocą seksualną i codziennym strachem przed złym traktowaniem we własnych domach i społecznościach… Mimo to są niesamowitymi kobietami o wielkiej sile, polegającymi na Bogu w kwestii odnajdywania stale nowych sił…” (Caroline Welby, 5 lutego 2023).
Niektóre kobiety stanęły mocno ze swoją heroiczną wiarą, cnotą i wskazały na serce Jezusa. Wezwanie Maryi na weselu w Kanie „…nie mają już wina…zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2, 5). Kobieta kananejska: „Tak Panie, lecz i szczenięta jedzą z okruszyn, które spadają ze stołów ich panów…” (Mt 15, 27). Błogosławiona Matka Teresa od Jezusa Gerhardinger, Niemcy, Założycielka Sióstr Szkolnych de Notre Dame, która tęskniąc za jednością wszystkich w Bogu, ugruntowała Zgromadzenie w Eucharystii, dążyła do jedności i odpowiadała na pilne potrzeby w Europie w czasie wojny. Karolina Friess, Niemcy, Siostry Szkolne de Notre Dame, przystosowała Zgromadzenie do nowego kontynentu, Ameryki Północnej, ryzykując nowatorskie odpowiedzi na pilne potrzeby (JP, Prolog).
Inne kobiety stały na krawędzi ciemności każdego wieku, szukając światła, szerząc miłość, żyjąc nadzieją i dając życie. Błogosławiona Maria Antonina Kratochwil, Polka, Siostra Szkolna de Notre Dame, kobieta pokory, wiary i odwagi, oddała swoje życie za ubogich i uwięzione z nią kobiety. Róża z Limy, Peru, Trzeci Zakon Świętego Dominika, Patronka Ameryki Południowej, Indii i Filipin, prowadziła życie w surowości i trosce o ubogich. Kateri Tekakwitha, Kanada, patronka środowiska i ekologii. Jožefa Bojanc, Słowenia, zgromadzenie Córek Miłosierdzia Bożego, zamęczona przez Czetników podczas II wojny światowej. Josephine Bakhita, ur. w Sudanie, kanosjańska siostra zakonna, uprowadzona przez arabskich handlarzy niewolników, pozostawiła po sobie dziedzictwo, silne przekonanie, że poprzez cierpienie jest możliwa przemiana. Berta Isabel Cáceres Flores, honduraska przywódczyni tubylców i działaczka ekologiczna. Dorothy Stang, Brazylia, Siostry de Notre Dame de Namur, wniosła wiarę i sprawiedliwość dla brazylijskich chłopów, ucząc ich tworzenia wspólnot, zarabiania na życie i obrony praw człowieka. Te kobiety pozostawiły po sobie ważne dziedzictwo. Jakże my możemy zrobić mniej?
Siła młodych kobiet naszych czasów inspiruje i stawia wyzwania. Malala Yousafzai, pakistańska nastoletnia działaczka przeciwko zakazowi edukacji dla dziewcząt, przeżyła zamach w wieku 15 lat. W 2014 roku Malala i Kailash Satyarthi, Indie, otrzymali wspólnie Pokojową Nagrodę Nobla w uznaniu ich wysiłków na rzecz praw dzieci. Greta Thunberg, Szwecja, skonfrontowała się ze światowymi przywódcami za to, że niewiele robią w sprawie kryzysu klimatycznego. Zmobilizowała uczniów poprzez Fridays for Future / Piątki dla pokoju i zwróciła się do ONZ w sprawie kryzysu klimatycznego, wzywając przywódców do zmniejszenia śladu węglowego. Ridhima Pandey, Indie, jest czynnie zaangażowana od dziewiątego roku życia, kiedy to dołączyła do pozwu przeciwko rządowi Indii za niewypełnienie zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego. Dołączyła do innych w skardze do ONZ, aby oskarżyć pięć rządów o naruszenie Konwencji Praw Dziecka. Występuje m.in. w filmie The Letter/List.
Refleksja
„…pracujemy aktywnie … nad usunięciem przyczyn niesprawiedliwości, by w ten sposób budować świat pokoju, sprawiedliwości i miłości.” (JP, K 17) „To, że kobiety w społeczeństwie muszą być zaangażowane w podejmowanie decyzji, jest słuszne nie tylko ze względu na równouprawnienie, ale także ze względu na szczególne spostrzeżenia, jakie kobiety wnoszą do tego procesu. Ten „kobiecy geniusz” okaże się najbardziej wartościowy, ponieważ kobiety coraz częściej odgrywają główną rolę w rozwiązywaniu poważnych wyzwań stojących przed światem.” Interwencja Stolicy Apostolskiej podczas 61. Sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ, 2007
- Wsłuchaj się głęboko w to, do czego Bóg zaprasza cię, byś zrobił TERAZ, aby wspierać kobiety i dziewczęta.
- Rozważ nasze zgromadzeniowe zaangażowanie Laudato Si’ i Sieć Talitha Kum.
- Jak ja/my dokształcamy się i odpowiadamy na potrzeby kobiet i dziewcząt wokół nas?
Działanie
- W jaki sposób ja/my możemy nauczać, wspierać i działać na rzecz godności kobiet i dziewcząt?
- Jakie działanie podejmuje Siostra /wspólnota /apostolat w związku z naszym zgromadzeniowym zobowiązaniem Laudato Si’? Jak możemy wesprzeć działania Sieci Talitha Kum?
- Zaangażuj się w kampanie, które bronią kobiet i dziewcząt oraz działają na rzecz poszanowania ich praw, uznania ich wkładu i włączenia ich w proces podejmowania decyzji.
Modlitwa końcowa:
Trójjedyny Boże, na nowo oddajemy się Tobie. Pomóż nam w naszej codzienności dawać życie i je podtrzymywać. Otwórz nas na Siebie, na życie w jego pięknie. Przemieniaj nas w naszym bólu. Dawco życia, przyprowadzamy do Ciebie wszystkie kobiety, młodsze i starsze. Prowadź je, umacniaj i ochraniaj, aby same mogły chronić powierzone im życie. Niech będą bezpieczne, odważne i zaangażowane w służbę życiu. Niech będą pokorne i świadome, że każde ludzkie życie jest Twoim darem. Amen.
Przygotowane przez M. Teresę Lipka, SSND (PO) z Południowego Sudanu i Carolyn Anyega, SSND, radną generalną, dla Międzynarodowej Sieci Shalom. Grafika z Kierunku 24. Kapituły Generalnej. Projekt: Biuro Komunikacji Zgromadzenia.
