Kwiecień 2020 – Biuletyn Shalom / ONZ-NGO

Zakończył się właśnie miesiąc poświęcony kobietom, a my zamieszczamy tu refleksję Siostry Ethel Howley, która, jak Siostry może pamiętają, była naszą pierwszą reprezentantką przy ONZ. W 1995 r., 25 lat temu, Ethel uczestniczyła w Konferencji w Beijing na temat uwłasnowolnienia kobiet. Wiemy, że wciąż mamy długą drogę do przebycia, aby zapewnić, by kobiety mogły żyć w wolności od opresji i lęku, ale dobrze jest pamiętać, że relacje jakie tworzymy na co dzień w naszych apostolatach, są znaczące dla praw człowieka.

Pekin, po 25 latach

Siostra Ethel Howley, SSND

ONZ Photo/Milton Grant

25 lat temu, na IV Światowej Konferencji w sprawie Kobiet, która odbyła się w Pekinie, w Chinach (4-15  września 1995), Organizacja Narodów Zjednoczonych wezwała świat do pojęcia działań, które zmieniłyby sytuację kobiet i dziewcząt na świecie.  Zwłaszcza Platforma Działania i Deklaracja Pekińska wskazały kilka środków, aby chronić i promować prawa kobiet i dziewcząt jako integralną część powszechnych praw człowieka.

Doświadczenie w Pekinie przeżywałam jako wspaniałą szansę i zaszczyt. Jestem wdzięczna, że mogłam tam być. Pięć SSND (ja, trzy siostry z Japonii i jedna z Guam) uczestniczyło w Konferencji i Forum NGO.

Najważniejszym wydarzeniem było dla mnie Forum NGO w Huairou, ok. 50 km od Pekinu, kilka dni przed konferencją ONZ. Spotkałam się i rozmawiałam z wieloma kobietami z różnych krajów; szczególnie byłam zainteresowana rozmową z kobietami z krajów, w których mieszkają i służą SSND. 30 tys. kobiet i kilku mężczyzn pokonało duże odległości, aby porozmawiać ze sobą; słuchali się wzajemnie i odpowiadali na swoje potrzeby, jak tylko potrafili. Na tej Konferencji postanowiono, że zostaną dokonane zmiany, aby poprawić sytuację kobiet oraz by mogły w pełni uczestniczyć we wszystkich wymiarach życia społecznego.

Pekin odniósł sukces, gdy chodzi o dziewczęta. Rok wcześniej uczestniczyłam w Komisjach Przygotowawczych w Nowym Jorku, a w tym czasie pracowałyśmy z oficjalnymi delegatkami, aby włączyć też ustęp na temat dziewcząt. Wiele kobiet z krajów wysoko rozwiniętych nie chciało, aby osobno wspominać o dziewczętach, obawiając się, że to odciągnie uwagę od spraw dotyczących dorosłych. Afrykańskie delegatki osiągnęły największe efekty w sformułowaniu celów strategicznych dotyczących dziewcząt.

Gdy zostałam pozarządową Przedstawicielką Zgromadzenia, Narody Zjednoczone prowadziły już przygotowawcze spotkania i planowały Światowy Szczyt Rozwoju Społecznego w Kopenhadze i IV Światową Konferencję w sprawie Kobiet w Pekinie. Czułam, że nasz udział w tych konferencjach może być dobrym sposobem na to, by włączyć SSND z Europy, Azji, jak i Ameryki Płn. w kształtowanie globalnego programu w Kopenhadze na rzecz ubogich na świecie, a w Pekinie na rzecz kobiet.

Na różne sposoby przybliżono mi pojęcie globalnej wspólnoty, gdy byłam w Chinach. Jedno spotkanie na wyjeździe z kobietami z różnych kontynentów pokazało mi je w rzeczywistości.

Pewnego dnia, gdy jechałam autobusem z Huairou do Pekinu, wsiadły dwie kobiety i usiadły na siedzeniach na przeciwko mnie. Zapytałam: „Skąd jesteście?” Odpowiedziały: „Z Litwy”. Wtedy wyjaśniłam im, że jestem katolicką siostrą i że jedna z naszych sióstr kilka razy pojechała na Litwę, by poprzez programy telewizyjne uczyć angielskiego. Wspomniałam, że ma na nazwisko Valuckas, ponieważ pomyślałam, że brzmi ono po litewsku i mogą je skojarzyć. Jedna z kobiet powiedziała: „Znam Siostrę Barbarę. Widzę ją codziennie w TV i korzystam co tydzień z lekcji angielskiego, których nam udziela”.

W międzyczasie inna kobieta, siedząca parę rzędów przed nami, odwróciła się i zapytała: „Jesteś katolicką siostrą?” Odpowiedziałam: „Tak”. Zapytała: „A z jakiego zgromadzenia?” Odpowiedziałam: „Sióstr Szkolnych de Notre Dame”. Słysząc to, młoda kobieta siedząca bardziej z przodu, wstała i powiedziała: „Ja jestem absolwentką College’u Notre Dame Maryland w Baltimore i pochodzę z Fiji”. Odrzekłam: „Ja również skończyłam ten College”. Gdy rozmawiałam z nią po wyjściu z autobusu, dowiedziałam się, że skończyła naukę w czerwcu ubiegłego roku i była oficjalną członkinią delegacji z Fiji na tej Konferencji. Myślę, że obie kobiety reprezentowały w Pekinie swoje kraje lub ogranizacje pozarządowe na tych międzynarodowych historycznych spotkaniach dzięki roli jaką SSND odegrały w ich życiu – kobieta z Litwy, bo uczyła się angielskiego od Siostry Barbary Valuckas, a ta druga osoba dzięki wykształceniu zdobytemu w Baltimore. Póżniej cieszyły się ze spotkania z nami, SSND, które odbyło się jeszcze w innych okolicznościach ich życia.

Zdjęcie okładki książki/
Siostra Ethel Howley

Gdy jako kobiety wspominamy te wydarzenia sprzed 25 lat, dostrzegamy, że jeszcze długa droga przed nami, by zrealizować postanowienia z Pekinu dotyczące kobiet na całym świecie. Trwała obietnica ze strony rządów jest potrzebna, by kontynuować ten proces. Jednakże wiemy, że w wielu krajach o wiele więcej dziewcząt uczęszcza do szkoły i nie spędzają już wielu godzin w ciągu dnia na przynoszeniu wody do domu. W kilku krajach kobiety zasiadają w rządzie. Więcej kobiet ma wykształcenie z nauk ścisłych i inżynierii i otrzymuje zatrudnienie.

Jestem przekonana, że wszystkie powinnyśmy stać na straży postanowień z 1995 r. „Uwłasnowolnienie  kobiet  oraz  ich  pełne  uczestnictwo  na  zasadach  równości  we wszystkich sferach życia społecznego, łącznie z udziałem w procesie podejmowania decyzji oraz dostępem do władzy, stanowią podstawowy warunek osiągnięcia równości, rozwoju i pokoju” (Deklaracja Pekińska, 13).

Międzynarodowy Dzień Praw Człowieka: 10 grudnia

Siostra Kathy Schmittgens, Międzynarodowa Koordynatorka Shalom

Wciąż uczymy osoby, którym służymy, aby rozumiały prawa człowieka i jak ważne jest to, by bronić praw wszystkich. Poniżej przedstawiamy działania podjęte w Polsce z okazji 10 grudnia.

Dzieci z nauczycielkami z Niepublicznego Przedszkola Bł. M. Teresy dziękowały Panu Bogu w modlitwie spontanicznej za wszystkie Boże dary i powierzały Bogu szczególnie tych, którzy w jakikolwiek sposób na świecie cierpią. Dzieci zastanawiały się do czego mamy prawo i w dowolnie wybrany sposób zapisywały różne prawa człowieka…

W Centrum Rozwoju i Aktywności im. Bł. M. Teresy we Wrocławiu zostały zorganizowane zajęcia z okazji obchodów 30-lecia uchwalenia Konwencji Praw Dziecka, czyli najważniejszego dokumentu dotyczącego praw dzieci na świecie.

Czy wspierasz
KAMPANIĘ RÓWNOŚĆ POKOLENIOWA?

Siostra Beatriz Martinez-Garcia, Dyrektorka Biura SSND ONZ-NGO

25 lat temu 189 państw członkowskich przyjęło Deklarację Pekińską i Platformę Działania, aby zapewnić postęp praw kobiet i ich uwłasnowolnienie. Deklaracja Pekińska wskazała 12 kluczowych obszarów działania:

1. kobiety i ubóstwo,
2. edukacja i kształcenie kobiet,
3. kobiety i zdrowie,
4. przemoc wobec kobiet,
5. kobiety i konflikty zbrojne,
6. kobiety i gospodarka,
7. kobiety u władzy i biorące udział w procesach decyzyjnych,
8. awanse kobiet,
9. prawa człowieka i kobiety,
10. kobiety i media,
11. kobiety i środowisko oraz,
12. dziewczęta.

Ostatnio kobiety z ONZ ropoczęły wielopokoleniową Kampanię Równość Pokoleniowa w ramach obchodów 25 rocznicy Konferencji w Pekinie w 1995 r. i by przyspieszyć działania na rzecz równości płci. Ta kampania obejmuje sześć następujących obszarów, które dotyczą życia kobiet i mężczyzn: dziewczęta

• Równe wynagrodzenie
• Równy podział nieodpłatnej opieki i pracy domowej
• Zaprzestanie napastowania seksualnego i wszelkich form przemocy wobec kobiet i dziewcząt
• Opieka medyczna odpowiednia do potrzeb
• Równy udział w życiu politycznym
• Udział w procesach decyzyjnych we wszystkich dziedzinach życia

Te dwa wykazy spraw dotyczących kobiet dzieli 25 lat. Pewnie Siostry dostrzegły postępy jakie dokonały się w wyniku realizacji Deklaracji Pekińskiej i Kampanii Równość Pokoleniowa. Gdyby Siostry miały dopisać jakąś kwestię do tej drugiej listy, co by Siostry dodały? Dlaczego?

Kampania Równość Pokoleniowa zachęca ludzi różnych pokoleń i z różnych środowisk nie tylko do tego, by wyobrazili sobie świat, w którym każdy ma równe prawa i możliwosci, lecz także, aby działali razem, by wprowadzić to w życie. Czy wspierasz Kampanię Równość Pokoleniowa?

Więcej informacji o Kampanii Równość Pokoleniowa można znaleźć tutaj.